مرور بر اختلال اضطراب فراگیر (GAD) – قسمت اول

اختلالات اضطرابی گروهی از اختلالات روانی است که با دو ویژگی کلیدی ، خود را از دیگر مشکلات متمایز می کند: ترس و اضطراب. ترس احساسی است که در واکنش به یک تهدید قریب الوقوع (واقعی یا خیالی) تجربه می شود. از سوی دیگر اضطراب یک حالت احساسی برای تهدید احتمالی در آینده می باشد.

اختلال اضطراب فراگیر (GAD) ، با وجود نام آن یک نوع خاص از اختلال اضطراب است. ویژگی برجسته اختلال اضطراب فراگیر نگرانی مداوم ، بیش از حد و ناخوانده است.

چه کسی به اختلال اضطراب فراگیر (GAD) مبتلا می شود؟

زنان احتمال ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر را در حدود دو برابر مردان ، در طور زندگی خود دارند. اگرچه متوسط سن شروع این اختلال ۳۰ سالگی است اما پس از اختلال اضطرابی دیگر ، اختلال اضطراب فراگیر می تواند در هر دوره ای از زندگی شما روی دهد.

GAD یکی از سه مشکل روان شناختی رایج در بین جوانان است (در کنار اختلال اضطراب جدایی و اختلال اضطراب اجتماعی). آغاز زودرس اختلال اضطراب می تواند کودکان و نوجوانان را در خطر بیشتر دیگر مشکلات روان شناختی در بزرگسالی قرار دهد. اختلالات اضطرابی زودهنگام ، کودکان و نوجوانان را برای بسیاری از مسائل روان شناختی در بزرگسالی در معرض خطر بیشتری قرار می دهد.

اختلال اضطراب فراگیر رایج ترین اختلال اضطرابی در بزرگسالان است. GAD در بزرگسالان معمولا به افسردگی هم مرتبط است. در این گروه سنی اختلال اضطراب فراگیر احتمالا از لحاظ سابقه و به دلایل زیادی تشخیص داده و تحت درمان قرار گرفته است.  علارغم اینکه به عنوان زمینه روان پزشکی در سالمندان گسترش می یابد ، بنابراین تحقیق در مورد GAD در افراد مسن و درمان آن (مشتمل بر راه های مقابله با موانع معمولی تا مراقبت های بهداشت روان) صورت می گیرد.

علائم و نشانه ها

برای رسیدن به معیار تشخیص رسمی ، اضطراب و نگرانی شدید باید برای اکثر روزها در ۶ ماه اخیر وجود داشته باشد. ویژگی های نگرام کننده بیش از حد عبارتند از:

• نگرانی زمانی که چیزی برای نگرانی وجود ندارد
• نگرانی در مورد یک تهدید شناخته شده به نحوی که نسبت به خطر واقعی بی تناسب باشد
• نگرانی در مورد چیزی در اغلب ساعت های شب بیداری
• سوال از دیگران برای اطمینان طبی از نگرانی های خاص خود ، اما با این حال نگران ماندن
• نگرانی که از یک موضوع به موضوع دیگر تغییر می کند

نگرانی ممکن است بطور آشکار در بزرگسالان نسبت به کودکان متفاوت باشد. اما در هر دو حالت آنها تمایل به زندگی در شرایط معمول یا بدور از استرس را دارند (مشکلات سلامت ، مسائل مالی ، شروع کار یا مدرسه جدید).

برای افراد مبتلا به GAD ، کنترل نگرانی بسیار سخت و وابسته به چندین نشانه جسمی و شناختی است که عبارتند از:

• بی حوصلگی یا سرگیجه
• خستگی
• کاهش تمرکز (در برخی اوقات به همراه مشکل حافظه)
• زودرنجی (گاهی اوقات با دیدن دیگران)
• تنش عضلانی یا درد
• اختلال در خواب

بسیاری از افراد مبتلا به (GAD) دیگر نشانگرهای ناراحت کننده اضطراب طولانی از جمله عرق کردن ، ناراحتی معده و یا سردرد میگرنی را تجربه می کنند.

مرور بر اختلال اضطراب فراگیر (GAD) – قسمت اول

علائم در طول زندگی

بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر ، بیشتر مواقع خود را با احساس اضطراب یا زندگی بر لبه تیغ توصیف می کنند. بیان نشانه ها در سراسر گروه سنی سازگار است. اگرچه محتوی ناراحتی تمایل به تغییر در طول زندگی دارد. فرد جوان ممکن است در مورد مدرسه یا عملکردش نگرانی داشته باشد در حالی که افراز بزرگتر بر روی سلامت جسمانی ، امور مالی و رفاه خانواده تمرکز بیشتری دارند.

اگرچه نرخ بازبینی بطور کلی پایین است اما نشانه های اختلال اضطراب فراگیر در زمان درمان دارویی و روان درمانی بهبود اساسی می باید. درمان می تواند ابزارهای لازم برای کمک به فرد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر را با گذراندن موفق دوره های پراسترس و گذرا ارائه دهد.

تشخیص

اختلال اضطراب فراگیر می تواند به طور کامل تشخیص را با چالش مواجهه کند زیرا اضطراب حالتی احساسی است که هر کس در پاسخ به استرس های زندگی روزمره ، بطور متناوب تجربه می کند. در واقع اضطراب متوسط می تواند در طیف وسیعی از کارها و انتخاب روش ها مفید باشد. به عنوان مثال انگیزه برای انجام کارها یا پاسخ به یک تهدید واقعی (در صورت وقوع) برای ایمنی ما را فراهم می کند.

با این حال تشخیص (GAD) زمانی رخ می دهد که اضطراب از حد آستانه عبور کند و برای دوره های طولانی در آن سطح بماند. اضطراب ، نگرانی یا دیگر علائم GAD فرد را در انجام مسئولیت های روزمره ، بسیار چالش بر انگیز می سازد. این امر می تواند منجر به ایجاد فشار در روابط شخصی یا مشکل در کار و مدرسه شود.

اختلال اضطراب فراگیر به طور معمول توسط روانشناس یا فرد متخصص سلامت روان تشخیص داده می شود. در طول ارزیابی روانشناس در مورد علائم اضطراب شما سوال می کند و از ابزارهای ارزیابی استاندارد یا قضاوت بالینی برای تشخیص گذاری استفاده خواهد کرد. ممکن است از شما خواسته شود برای اطمینان از اینکه نشانه های جسمی و شناختی با بیماری های جسمی مربوط نیستند ، توسط دکتر عمومی معاینه جسمی شوید یا سوابق خود را ارائه دهید.

به عنوان بخشی از ارزیابی دکتر از شما سوالات متنوعی درباره علائم و رفتارهایی که ممکن است در مورد شما صدق کند یا نکند را بپرسد. این سوالات ممکن است در مورد خلق و خوی ، عادات خوردن ، سوء مصرف مواد یا تاریخچه های آسیب روانی شما باشد. پاسخ های شما به روان شناس کمک خواهد کرد از دیگر مشکلات روان شناختی جلوگیری کند یا تصمیم بگیرد که نشانه های شما بوسیله تشخیص ای متفاوت ، بهتر توصیف شود.

صحبت واضح و آشکار شما با روانشناس بسیار مهم است. این مناسب ترین و سریع ترین روش برای رسیدن به یک برنامه درمانی مناسب است و برخی نشانه های شما تسکین می یابد.

مرور بر اختلال اضطراب فراگیر (GAD) – قسمت اول

تشخیص های اخیر

دریافت اختلال اضطراب فراگیر (یا هر اختلال روان شناختی دیگر) گام مهمی در جهت بهتر شدن است زیرا از تشخیص برای راهنمای توصیه های درمانی استفاده می شود. مشارکت فعال در بحث با روانشناس برای فهمیدن گرینه های درمانی شما و ارزیابی بهترین نقطه شروع درمان را ممکن می سازد.

اگر شما از روان درمانی به عنوان درمان اولیه استفاده می کنید ، خود را در مورد رویکرد مبتنی بر شواهد مانند درمان شناختی – رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، آموزش دهید و به طور کلی در مورد آنچه از فرآیند بحث درمانی که می توانید (و نمی توانید) انتظار داشته باشید.

اگر شما علاقه مند هستید که در ادامه درمان دارویی نشانه های (GAD) را درمان کنید ، با روان پزشک خود صحبت کنید تا در مورد گزینه های موجود تصمیم بگیرد. وی به شما کمک خواهد کرد تا خطرات نسبی و مزیت استفاده از داروهای جدید را با توجه به سوابق پزشکی و روان شناختی خودتان ، ارزیابی کند.

تشخیص های افتراقی

 برای فردی با اختلال اضطراب فراگیر ، البته در طول زندگی برآوردن معیارهای دیگر تشخیص های روان شناختی رایج نیست. اگر اختلالات متعدد بصورت همزمان رخ دهد ، آنها به عنوان همبودی اختلالات اشاره می شوند.

رایج ترین اختلال همبودی اختلال افسردگی است. اگر چه گروه قابل توجهی از افراد مبتلا به (GAD) با همرخ دادی اختلالات اضطراب فراگیر و سایر اختلالات اضطرابی ، مبارزه می کنند. روان پزشک و روان شناس بالینی شما قادر خواهد بود به دقت بینی شرایط افتراق قایل شود و به شکل مناسب به درمان هر کدام از آنها به پردازد.