اختلال تبدیلی به نام هیستریک ( Conversion Disorder ) نوع تبدیلی نیز معروف است و عبارتست از وجود یک یا چند علامت جسمی – عصبی (مثل: کوری، فلج، پارستزی) که هیچ توضیح طبی یا فیزیولوژیکی برای آن نتوان یافت. همچنین اختلال تبدیلی از دسته اختلالات شبه جسمی می باشد.

آشنایی و بررسی اختلال تبدیلی

در حالی که عوامل روانی در پیدایش یا تشدید علائم اختلال تبدیلی موثر بوده است. از نظر روانکاوی اختلالی است که در آن تعارضات ناخوداگاه به صورت علایم جسمی سمبلیک متجلی می شوند.

بدین معنی که اضطرابی که ریشهٔ روانی دارد، تبدیل به علایم جسمی در اعضایی که از دستگاه حسی – حرکتی عصب می گیرند، می شود.

اختلال تبدیلی یا هیستریک چیست؟

خصوصیات اختلال تبدیلی

– شایعترین علایم بیماری فلجی، کوری و لالی می باشند.

– علائم حسی شایع در اختلالات تبدیلی بی حسی و پارستزی اندام ها می باشد که معمولاً با یک بیماری عصبی محیطی یا مرکزی مطابق نیستند. (مثلا در کوری بدون اینکه بیمار صدمه بخورد، راه می رود، مردمکهایش به نور پاسخ می دهند).

– علایم حرکتی این اختلال شامل حرکات غیرعادی مثل لرزش موزون اشکار دست، تیکهای کره ای شکل، اختلال در راه رفتن، ضعف عضلانی و فلج می باشد. در حالی که رفلکس های عصبی طبیعی هستند و EMG بیمار نرمال است).

تلوتلو خوردن مستانه همراه با حرکات پرتابی خشن و نامنظم در تنه و اندام ها، به نحوی که بیمار بندرت به زمین می افتد یا در صورت افتادن آسیب نمی بیند.

باید در نظر داشت که علامت یا نقص مذکور به عمد و از روی قصد (مانند اختلالات ساختگی و تمارضی) ایجاد نشود.

– تشنج های کاذب در این اختلال دیده می شود.

– نفع اولیه در این اختلال وجود دارد که عبارت از: از بین رفتن موقتی تعارض در بیمار و در نتیجهٔ کاهش اضطراب (مثلا دست فلج شده از ظاهر شدن پرخاشگری جلوگیری می کند).

– نفع ثانویه یعنی مزایایی که بیمار در نتیجهٔ بیمار شدن به دست می آورد.

– بی تفاوتی زیبا، بیمار نسبت به علائم جسمی خود.

– همانندسازی بیماری و پیدایش علایم بیماری یک فرد مهم زندگی بیمار، در خود بیمار.

٪۱۰ بیماران بیمارستان، ۱۵٪-۵٪ تمام بیماران روانپزشکی سرپایی به این اختلال مبتلا می شوند. نسبت مرد به زن ۱ به ۲ یا ۲ تا ۵ بار شایع تر است و شایعترین سن شیوع، نوجوانان و بالغین جوان می باشند. این اختلال در گروه های اجتماعی، اقتصادی پایین و افراد کم سواد شایع تر است.

راه های درمان اختلال تبدیلی

 ٪۱۰۰ – ٪۹۰ این بیماران در عرض چند روز و حداکثر ۱ ماه خود به خود بهبود می یابند. ۲۵٪ آنها بعدها ممکن است به دنبال استرس دچار عود بیماری شوند.

 روش های رفتار درمانی، درمان حمایتی بینش گرا مفیدند. روانکاوی و هیپنوتیزم در این بیماران درمان انتخابی است.

گفتن اینکه علائم بیمار خیالی است، معمولا وضع را بدتر می کند. هبودی این اختلال با تلقین، هیپنوتیزم، تزریق اکوباربیتال یا لورازپام است.