بررسی اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی

برای بسیاری از افراد پیش آمده است که در هنگام تمرکز بر روی مطلبی خاص دچار مشکل شوند. اما این مشکل در افراد مبتلا به اختلال حواسی یا اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی بسیار شدیدتر بوده و برای آنها مشکلی روزانه است و اعتماد به نفس فرد و قدرت او در فعالیت در اجتماعاتی مانند خانواده، محل کار یا مدرسه را پایین می آورد. با این حال، به لطف تحقیقات و درمان های مدرن روانشناسی ، افراد مبتلا به این بیماری، توانسته اند نشانه های ADHD را در زندگی خود به حداقل برسانند.

اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی (ADHD) چیست؟

اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی یک اختلال عصبی است که مانع تمرکز افراد بر روی موضوعی خاص میشود. این مشکل معمولا در هنگام کودکی در فرد مشاهده شده و گاها تا بزرگسالی او نیز ادامه پیدا خواهد کرد.

نشانه های اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی

نشانه های اصلی این بیماری، اختلال در تمرکز، بیش فعالی و پیش رانشی (اقدام یک عمل، بدون توجه به عواقب آن) فرد به صورت شدید و بیش از حد میباشند. 

این نشانه ها قبل از ۷ سالگی در فرد ظاهر شده و بطور جدی بر زندگی فردی و اجتماعی فرد تاثیر خواهند داشت.

ویژگی های این بیماری ADHD

• بی حواسی: داشتن مشکل در تمرکز و توجه به موضوعی خاص
• بیش فعالی: فعالیت بیش از حد و شتاب زدگی در انجام وظایف

بررسی اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی

چه کسانی به اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی مبتلا خواهند شد؟

• حدود ۳ تا ۵ درصد کودکان مبتلا به این بیماری هستند.
• پسران، ۳ برابر دختران در معرض این بیماری میباشند.
• این بیماری تنها در سنینی خاص ظاهر نمی شود و افرادی از تمامی سنین به این بیماری مبتلا میشوند.

اغلب اوقات، تشخیص اینکه کودکان بطور قطع دارای نشانه های این اختلال مانند خواب ظهر و بیش فعالی می باشند، به زمان نیاز دارد.

این به علت تفاوت رفتاری کم در کودکان مبتلا به این بیماری و دیگر کودکان میباشد.

تنها تفاوت این رفتار ها در شدت آنهاست که در کودکان مبتلا به اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی بسیار شدید تر و خطرناک تر است.

کودکانی که مبتلا به ADD هستند، در این سن دارای اختلالی عصبی می باشند که باعث می شود بسیار بی توجه و بی حواس باشند.

بسیاری از آنها دارای حافظه کوتاه مدت ضعیف بوده و در انجام وظایف فردی مشکل دارند.

یکی از نشانه های این بیماری، اختلال خواب، در برخی از افراد می باشد

کودکانی که در طول روز خواب بسیار بلندی دارند، معمولا از این مشکل رنج می برند که این، تبعاتی مانند فعالیت کم در مدرسه را به دنبال دارد.

اما به علت اینکه این کودکان کمتر مخل نظم خانواده می باشند، اغلب اهمیت کمتری به آنها داده می شود و این، شناختن و درمان بیماری را مشکل خواهد ساخت.

این کودکان اغلب صندلی های آخر کلاس را انتخاب کرده و تمرکز کمتری در کلاس خوهند داشت.

بر خلاف ADD کودکان مبتلا به اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی از مشکل بیش فعالی رنج می برند و حواس آنها مدام به موضوعات متفرقه پرت خواهد شد.

این بیش فعالی مانع رسیدن آنها به هدفشان خواهد شد و این مشکل، زندگی فردی و اجتماعی فرد را نابود خواهد ساخت. همچنین پسران، سه برابر بیش از دختران در معرض ADD  و ADHD قرار دارند. با این حال، این اختلالات در دختران راحت تر مشاهده می شود.

این مشکل فشار زیادی را بر والدین، خواهران و برادران، دوستان و معلمان فرد متحمل خواهد کرد.

عوامل اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی

این بیماری نیز مانند تمام بیماری های عصبی دیگر، دارای زمینه ژنتیکی و محیطی می باشد.

طبق تحقیقات انجام شده، ماده دوپامین، که در مغز، وظیفه ارتباط بین نورون ها را به عهده دارد، عامل داشتن تمرکز، مدیریت وظیفه و فعالیت فرد است.

اما مغز افراد مبتلا به ADHD، از دوپامین کمتری برخوردار است.

به همین علت دارو هایی که برای درمان این بیماری وجود دارند، مقدار این ماده را در نقاط خاصی از مغز افزایش می دهند.

از آنجایی که ۳۰ تا ۴۰ درصد افراد مبتلا به اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی دارای خویشاوندانی با همین اختلال می باشند، پیش بینی می شود ژنتیک نیز نقشی در بوجود آمدن این بیماری داشته باشد.

این بیماری به هیچ وجه تنها توسط محیط بوجود نمی آید، اما محیط می تواند در پیشروی و یا درمان این بیماری کمک بسیاری کند.

بررسی اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی

تبعات بیماری اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی

یکی از تبعات بد این بیماری، کم شدن اعتماد به نفس فرد، کمبود طاقت و ناتوانی فرد در تمرکز کردن می باشد.

تمامی این عوامل باعث افزایش پرخاش کودکان در برخی محیط ها می شوند.

علاوه بر این، بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD، مشکلات زیادی در درک حالات و اشارات اجتماعی دارند که کودکان عادی به راحتی آنها را یاد میگیرند و این باعث نمایان شدن آنها به عنوان فردی عجیب در جامعه خواهد شد.

افراد مبتلا به این بیماری در دوران بزرگسالی، بیشتر در معرض مشکلات زناشویی و طلاق، درگیری شغلی و خودکشی خواهند بود.

تقریبا ۳ تا ۵ درصد از کودکان به اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی مبتلا بوده و نیمی از کودکان مبتلا به این بیماری، در بزرگسالی نیز دچار این بیماری خواهند بود.

خوشبختانه این کودکان می توانند بسیار خلاق بوده و در آینده افرادی مفید در جامعه باشند.

همچنین بعلت اینکه تفکر آنها خلاف طرز تفکر اکثر افراد جامعه است، آنها مشکلات را به روش هایی خاص حل می کنند.

افرادی همچون موتزارت، انیشتین و ادیسون نیز مشکوک به ابتلا به این بیماری بوده اند.

نکته قابل توجه این است که کودکان مبتلا به این بیماری، به هیچ وجه توانایی کمتری نسبت به دیگر کودکان نخواهند داشت.

بسیاری از افراد در جامعه وجود دارند که توانسته اند با این عارضه کنار آمده و نشانه های آن را در زندگی خود کاهش دهند.

نشانه هایی مانند بی توجهی و مشکل تمرکز نیز، به راحتی توسط درمان های گروهی برطرف خواهند شد.

علاوه بر این، در صورتی که این کودکان در خانواده و مدرسه مورد توجه قرار گیرند، قادر خواهند بود توانایی های بسیار بالایی در بزرگسالی داشته باشند.

راه های درمان اختلال عدم تمرکز با بیش فعالی

درمان های موجود برای این بیماری، بر اساس نیاز های روانی فردی کودک بنیانگذاری شده اند.

درمان هایی اعم از درمان پزشکی، روان شناسی، آموزش مهارت های اجتماعی و حتی نظارت ویژه کودک، از این قبیل درمان ها می باشند.

علاوه بر درمان فرد، والدین او نیز ممکن است آموزش هایی در زمینه کاهش نشانه های این مشکل و نظارت بر کودک دریافت کنند.

این آموزش ها اغلب در قالب کلاس های گروهی می باشند.

علاوه بر این تمامی کودکان باید برای تشخیص بازخورد بدن آنها نسبت به دارو های تجویز شده و عوارض جانبی آنها مورد بررسی قرار گرفته شوند.

اکنون چه باید کرد؟

در صورتی که فردی را می شناسید که دارای نشانه های مشابه می باشد، پیشنهاد می شود او را به روانشناس ارجاع دهید.

در صورتی که فرد فاقد دکتر خانواده است، او را به درمانگاه های دولتی سطح شهر معرفی کنید.