ریسپریدون که از طریق کاهش میزان دپامین  مغز  اثر می کند، برای  بهبود رفتار و همینطور برطرف کردن افکار غیر عادی مانند افکار بدبینانه بکار می رود. این دارو بیشترین شهرت خود را  در اصلاح اختلالات رفتاری کودکان مانند بیش فعالی و اختلال سلوک و همچنین در درمان علایم منفی بیماران روانپریش مانند انزوای اجتماعی و کم حرفی دارد. ریسپریدون بنا بر تجربه و تشخیص روانپزشک گاهی بعنوان درمان کمکی در سایر مشکلات ذهنی مانند اضطراب و وسواس نیز می تواند به کار برود. این دارو اعتیاد آور نیست.

توجه: هر گونه سوال در مورد تجویز این دارو را حتما با روانپزشک خود مطرح کنید و توضیحات قانع کننده او را فقط از زبان خودش بشنوید. شنیدن اطلاعات ناقص از متصدیان داروخانه‌ها و یا خواندن بروشور داخل جعبه دارو و یا جستجو در صفحاتی مانند ویکی پدیا، کافی نیست و ممکن است شما را در مورد تجویز این دارو دچار سوء تفاهم کند.

ریسپریدون Risperidone را بشناسیم. تمام ناگفته هایی که باید بدانید

موارد مصرف ریسپریدون:  

• برطرف کردن افکار غیر عادی و بیمارگونه که منجر به اشتغال ذهنی فرد با آنها شده و واقع بینی و کارکرد روزانه وی را مختل می سازد.
• از بین بردن افکار وسواسی مانند افکار غیرقابل کنترل توهین به مقدسات یا افکار ناخواسته ی جنسی یا افکار نامقبول آسیب زدن به دیگران.
• در درمان علایم منفی روانپریشی (مانند کم حرفی، گوشه گیری، انزوای اجتماعی، فقر محتوای فکری).
• تصحیح باورهای غلط استدلال ناپذیر مانند بدبینی به مردم و یا بدبینی به همسر و شریک زندگی.
• در کودکان در خود فرو رفته ی (اوتیستیک) بین شش تا هفده سال که در ارتباط عاطفی و معاشرت با دیگران ناتوانند، برای کنترل قشقرق و ناسازگاری و خودزنی .
• حالات سرخوشی (مانیا) در نوسانات خلقی و دو قطبی (بایپولار) .
• در اختلالات رفتاری کودکان مانند اختلال سلوک (conduct) یا در خصومت و لجبازی آنها با والدین (ODD) و نیز در اختلال بیش فعالی (ADHD)
• در درمان اختلال تیک (توره ).
• همه ی داروهای ضد روانپریشی در دوزهای پایین برای اختلالات روان نژندی مانند اضطراب فراگیر و اختلال استرس پس از سانحه و اختلال هویت تجزیه ای و همچنین در  دلیریوم و اختلالات خواب و اختلالات خوردن بنا به صلاحدید روانپزشک می توانند بکار روند.

توجه: تجویز این دارو الزاما به معنای روانپریش بودن شخص مصرف کننده نیست. داروهای اعصاب موارد مصرف بیشماری دارند که همه آن‌ها در بروشورهای دارویی یا در صفحات اینترنتی ذکر نشده اند.

توجه: بسیاری از اختلال های فوق، دون مصرف دارو و بصورت قطعی قابل درمان می باشند. 

توجه: اگر نیاز به مشاوره تخصصی دارید همین الان با بهترین روانشناسان و مشاوران صدای زندگی می توانید وقت ملاقات بگیرید. برای شروع اینجا کلیک کنید.

نحوه ی مصرف ریسپریدون:

ریسپریدون بصورت قرص های ۱،۲،۳،۴ میلی گرمی موجود است که صرفا با نسخه پزشک قابل تهیه می‌باشد.

بهتر است یکبار در روز  مصرف شود.

این دارو همچنین بصورت قطره هم موجود است که می شود با آب، آب میوه (غیر از گریپ فروت)، قهوه یا شیر کم چرب مصرف کرد. ولی مصرف آن با چایی یا نوشابه ممنوع است.

دوز شروع بهتر است کم باشد تا منجر به تهوع، بیخوابی و بیقراری (آکاتژیا) نگردد.

شروع دارو با دوز ۱ یا ۲ میلی گرم در شب است که تا ۴ میلی گرم در روز می تواند افزایش یابد.

حداکثر دوز درمانی آن شانزده میلی گرم است.

دوزهای بالاتر از ۴ میلی گرم همراه با احتمال بالاتر عوارض دارویی خواهند بود. نیمه عمر آن ۲۰ ساعت است.

حتما لیست همه ی داروها، حتی ویتامینهای مصرفی خودتان را به پزشکتان اطلاع دهید.

ریسپریدون اگر با کاربامازپین یا فنی تویین یا فنو باربیتال مصرف شود باید با دوز دو برابر مصرف شود و در صورت مصرف ریسپریدون با فلوکستین یا پاروکستین، باید دوز ریسپریدون را کاهش داد.

اگر یک وعده از قرص را فراموش کردید می‌توانید آن را بمحض اینکه متوجه شدید مصرف کنید ولی اگر تقریبا چند ساعتی بیشتر به مصرف وعده بعدی نمانده است این کار را نکنید و فقط قرص وعده بعدی را بخورید.

در هر صورت از دو برابر کردن قرص برای جبران وعده فراموش شده اجتناب کنید.

ریسپریدون Risperidone را بشناسیم. تمام ناگفته هایی که باید بدانید

نکات مهم در مصرف ریسپریدون:

برای کاهش احساس سبکی سر و سرگیجه، وضعیت خود را از حالت خوابیده به نشسته به آهستگی تغییر دهید.

این قرص احتمال دارد فشار خون شما را پایین بیاندازد پس مراقب تداخل آن با سایر داروهای ضد فشار خون باشید و به روانپزشک خود، این مطلب را یادآوری کنید.

موقع بلند شدن سریع، از حالت دراز کشیده یا نشسته به حالت ایستاده، ممکن است چند لحظه بعلت افت فشار خون وضعیتی، دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم بشوید بنابرین باید مرحله به مرحله و به آهستگی از جای خود بلند شوید.

ضمن مصرف دارو در انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری بالا دارد مانند رانندگی احتیاط کنید.

قبل از مصرف سایر داروها بخصوص به صورت بدون نسخه، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

دارو را می‌ توان بدون توجه به زمان غذا خوردن مصرف کرد.

در صورت قصد باردار شدن، تا ۱۲ هفته بعد از تجویز آخرین دوز عضلانی دارو صبر کنید.

خالی یا پر بودن شکم تاثیری در جذب این دارو ندارد.

این قرص ممکن است ۴ تا ۶ هفته طول بکشد تا اثرات خوبش را نشان بدهد، پس لطفا زود قضاوت نکرده و دارو را تا آن موقع قطع نکنید.

 در پسران، بزرگ شدن سینه ها یا چاقی ممکن است دردسرساز شود.

 اگر دچار آلرژی شدید این قرص را مصرف نکنید.

علایم آلرژی می‌تواند این‌ها باشد: سرفه، تنگی نفس، خس خس سینه، ورم کردن لب یا زبان یا صورت، ورم کردن گلو، خارش و قرمزی و دون دون شدن پوست، کهیر در هر نقطه از پوست.

تذکر جدی: اگر احساس کرده اید که با مصرف این دارو حالتان خوب شده است آن را ناگهانی قطع نکنید چون دچار عوارض جدیدی خواهید شد (سندرم قطع دارو).

ریسپریدون Risperidone را بشناسیم. تمام ناگفته هایی که باید بدانید

موارد منع مصرف ریسپریدون

• سالمندانی که دچار انواع دمانس (زوال عقل) و آلزایمر هستند ممکن است با خوردن این قرص برای مدتی بیش از دوازده هفته، مجددا دچار سکته‌های ریز مغزی (mini stroke) شوند.
• صرفا با خواندن این مطلب یا مطالب مشابه در اینترنت شروع به خوردن این دارو نکنید یا سرخود دارویی که برای شما تجویز شده است را به دیگران توصیه نکنید.
• این دارو را همراه با الکل مصرف نکنید.
• چون این دارو درجه حرارت را بالا میبرد ورزش سنگین انجام ندهید.
• بیماری پارکینسون
• سرطان سینه
• اختلالات شدید کبدی و کلیوی
• اگر قرص فوروسماید (لازیکس) مصرف میکنید به پزشک خود اطلاع دهید.

تداخل دارویی

• دارو می‌ تواند باعث تشدید اثر بعضی از داروهای ضد فشار خون شود.
• کاربامازپین باعث افزایش کلیرانس دارو و کاهش اثرات آن می‌ شود.
• کلوزاپین کلیرانس دارو را کاهش داده و سمیت آن را افزایش می‌ دهد.
• مصرف همزمان با سایر داروهای CNS دپرسانت باعث افزایش اثرات دارو می‌ شود.
• مصرف همزمان با آگونیست‌های دوپامین و لوودوپا باعث خنثی شدن اثرات دارو می‌شود.
• فلوکستین و پاروکستین باعث افزایش سطح ریسپریدون و عوارض ناشی از آن از جمله سندرم سروتونین می‌ شوند.

عوارض جانبی

اعصاب مرکزی: افزایش پرخاشگری، آژیتاسیون، اضطراب، سرگیجه، عوارض خارج هرمی، تب، سردرد، خواب آلودگی، سندرم نورولپتیک بدخیم، بی خوابی، اقدام به خودکشی، دیسکینزی دیر رس.

قلبی ـ عروقی: درد قفسه سینه، افت فشار خون وضعیتی، افزایش فاصله QT، تاکیکاردی.

دستگاه گوارش: دردهای شکمی، بی اشتهایی، یبوست، سوءهاضمه، تهوع، استفراغ.

سایر عوارض: خشکی پوست، بثورات جلدی، حساسیت به نور، عفونتهای تنفسی فوقانی ، سرفه، آرترالژی، افزایش وزن، هایپرگلیسمی، آنمی.

موارد منع مصرف ریسپریدون

حساسیت به دارو یا دیگر ترکیبات فرمولاسیون.

ویکی پدیا

برای کسب اطلاعات بیشتر و رزرو نوبت با بهترین روانپزشک و متخصص اعصاب و روان با ما تماس بگیرید.

لطفا نظرات و دیدگاه های خود را با ما به اشتراک بگذارید.