از انحراف جنسی پدوفیلی چه می دانید؟
جولای 25, 2016
خوراکی‌هایی که صبح‌ها مغزتان را فعال می‌کنند
آگوست 3, 2016
با ظهور تکنولوژی‌های جدید روابط انسان‌ها هم دستخوش تغییرات عمده‌ای شده است. چت و پیام دادن از طریق تلفن‌های همراه تبدیل به امری عادی در زندگی روزمره ما شده است. در این مطلب می‌خواهیم نگاهی بیاندازیم به تاثیر پیام دادن و چت روی رابطه افراد.
در زمان‌های نه چندان دور افراد برای آشنا شدن و شروع زندگی مشترک با یکدیگر قرار می‌گذاشتند و در یک مکالمه رو‌در‌رو از عقاید و احساسات خود با دیگری سخن می‌گفتند و در خلال همین مکالمات به‌تدریج خانواده‌های دو طرف نیز با یکدیگر آشنا می‌شدند، گاهی صحبت‌ها تلفنی می‌شد و گاهی حرف‌های عشاق در قالب نامه ارسال می‌شد اما به هر ترتیب مکالمه رو‌در‌رو رکن اصلی مقدمات ازدواج بود.
امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ورود این مهمان ناخواسته به تمام گوشه و کنار زندگی آدمی، این روابط نیز دستخوش تغییرات تکنولوژیک شده است. ارسال پیام متنی جایگزین مکالمه رو‌در‌رو شده است. طی تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۱ میلادی افراد بین گروه سنی ۱۷ تا ۲۵ سال بیشتر ترجیح می‌دهند احساسات عاشقانه و رمانتیک خود را با فرمت پیام متنی برای محبوب خود ارسال و ابراز کنند. طبق تحقیق دیگری که در سال ۲۰۱۳ میلادی انجام شد تقریبا ۹۰ درصد اشخاص در طول روز حداقل یکبار پیام متنی برای معشوق خود ارسال می‌کنند.
باید قبول کرد که همه چیز تغییر کرده و نمی‌توان با شیوه ۵۰ سال پیش زندگی کرد. امروزه تاثیر روابط از طریق شبکه‌های اجتماعی و تلفن همراه دست کمی از ملاقات‌های رو‌در‌رو سابق ندارد. این موضوع را یک تحقیق علمی که توسط کاتالینا توما در دانشگاه ویسکانسین- مدیسن (Wisconsin-Madison) انجام شده نیز به اثبات رسانده است. نتایج نشان می‌دهد که حتی زوج‌هایی که در نزدیکی یکدیگر زندگی می‌کنند روابط و قرارهای عاشقانه‌شان را با استفاده از تکست و پیام‌های متنی تنظیم می‌کنند. توما در این‌باره می‌گوید: «در دنیای امروز چنین نوع ارتباطی نه تنها مفید بلکه ضروری است و باعث می‌شود ارتباط عاطفی بین طرفین حفظ شود. در ضمن شرکای زندگی و زوج‌ها از نظر روانی خود را به یکدیگر نزدیک می‌بینند. شاید ارسال پیام یک موضوع پیش پا افتاده قلمداد شود اما برای حفظ رابطه و تحکیم آن ضروری است».
امروزه محققان تمرکز خود را روی اثرات تکنولوژی و برقراری روابط اینچنینی متمرکز کرده‌اند اما توما معتقد است این روابط موبایلی و غیرمستقیم تاثیری مشابه بر زوج‌هایی دارد که در نزدیکی هم به سر می‌برند. یک پژوهش علمی از دانشجویانی به عمل آمد که شرکای آن‌ها در نزدیکی محل زندگی آن‌ها به سر می‌بردند. این تحقیق که به صورت یک نظرسنجی اینترنتی انجام شد نشان داد که ارسال پیام متنی و برقراری تماس از طریق رسانه‌های اجتماعی بر رضایت طرفین نسبت به روابط عاطفی و احساسی آن‌ها می‌افزاید.
بر اساس یک نظرسنجی عمومی و آمارگیری که در آمریکا انجام شد حدود ۸۳ درصد افراد بالغ در کشور آمریکا دارای تلفن همراه هستند. سه چهارم از این افراد برای برقراری ارتباط از پیام متنی استفاده می‌کنند. ۳۱ درصد از شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی اعلام کردند که دریافت و ارسال پیام متنی را به تماس صوتی ترجیح می‌دهند و ۵۳ درصد نیز نظری مخالف داشتند و دریافت پیام صوتی را ارجح می‌دانستند. در این بین ۱۴ درصد هم اعلام کردند که دریافت و یا ارسال پیام متنی یا صوتی بستگی به شرایط دارد. ۵۵ درصد افرادی که در طول روز تعداد زیادی پیام متنی دریافت می‌کنند نسبت به هر ۵۰ تکست یک پیام صوتی دارند. فقط در کشور آمریکا افراد دارای تلفن همراه بین سنین ۱۸ تا ۲۴ سال، روزانه ۱۰۹.۵ پیام متنی ارسال می‌کنند. افراد بین ۲۵ تا ۳۴ تقریبا نصف این تعداد پیام ارسال می‌کنند یعنی چیزی در حدود ۸.۴۱، افراد ۳۵ تا ۴۴ در حدود ۹.۲۵، افراد ۴۵ تا ۵۴ در حدود ۱۴، افراد ۵۵ تا ۶۴ در حدود ۹۹.۸ و افراد ۶۵ سال به بالا در حدود ۴.۷ پیام در روز ارسال می‌کنند.
استفاده از ارتباطات کامپیوتری و برقراری ارتباط از طریق رسانه‌های اجتماعی روز‌به‌روز در حال افزایش است و به همان میزان تحقیق و ارزیابی این گونه روابط موضوع داغ محافل جامعه‌شناسی و روان‌شناسی است. آنچه که در این تحقیقات مورد سنجش و آزمون قرار می‌گیرد روابط بین فردی و روابط غیرشخصی است. یافته‌ها حاکی از آن است که نمی‌توان اصول یکپارچه و یک هنجار مشخص را برای برقراری این گونه ارتباطات تعیین کرد. اصولا برقراری چنین روابطی به شرایط اجتماعی، فردی و حتی مالی افراد بستگی دارد. آموزش و شناساندن رسانه جمعی که فرد قرار است برای برقراری ارتباط از آن بهره بگیرد تا حدود زیادی دستیابی به یک نُرم و قاعده کاربردی را امکان‌پذیر می‌سازد. نباید فراموش کرد که هر فناوری نوینی با خود تبعاتی دارد که بهره‌گیری مثبت یا منفی از آن به جامعه و آموزش چگونگی برخورداری از آن وابسته است.
