درمان تیک های عصبی

تیک‌، یکی از شایع‌ ترین مشکلات روانی است که دلایل شیوع آن چندان مشخص نیست، تخمین تیک ‌ها حرکات غیرطبیعی ناگهانی، مکرر، سریع و هماهنگی هستند بعبارتی تیکهای عصبی نوعی پرشهای عضلانی و گاها” گفتاری هستند که فرد بر آن کنترل ندارد یعنی بیشتر تیکهای عضلانی و گفتاری به صورت غیر ارادی بوده و باعث ایجاد مشکل برای فرد و همچنین مشکل در روابط اجتماعی می گردد. تیکهای عصبی عضلانی بسیار متنوع هستند اما شایع ترین آنها انقباض در صورت، چشمک زدن، بالا انداختن شانه ها، تیک در شکم، و بسیاری دیگر. تیکهای کلامی به صورت اصوات بی معنی، تف انداختن، و غیره هستند.

تیکهای عضلانی و کلامی حرکات و یا کلماتی هستند غیر ارادی و از این جهت غیر ارادی نامیده می شوند که هیچ فکر و اراده ای برای انجام آنها وجود ندارد.بنابراین اگر در پس حرکات عضلانی و یا گفتاری یک فکر نهفته باشد، و اگر در واقع آن فکر یا فشار فکر باعث شود که فرد حرکاتی را انجام دهد، دیگر به آن تیک گفته نمی شود، بلکه به آن وسواس فکری و عملی گفته می شود.

علل تیک های عصبی

ژنتیک و عوامل محیطی علت های اصلی تیکهای عصبی هستند. زمانی که عامل ژنتیک قویتر باشد (هر اختلال و یا هر بیماری) حتی مقدار کمی فشارهای عصبی بیرونی و محیطی کافی است تا تیکهای عصبی خود را بروز دهد. و اگر عامل ژنتیکی تیکهای عصبی ضعیف باشد فشارهای محیطی قوی تری نیاز است تا تیک های عصبی خود را نشان دهند. روان‌شناسان تیک را امری عادی دانسته‌اند و اظهار می‌کنند؛ همه ما به نوعی با این معضل درگیر هستیم، ولی در برخی افراد ظهور بیشتری دارد.
اختلال تیک می‌تواند ریشه‌های هیجانی داشته باشد، فضای متشنج خانواده‌ها نیزیکی از علل مهم تشدید این اختلال است. افراد تحت شرایط ویژه‌ای دچار عدم تعادل در بخشی از سیستم عصبی‌شان می‌شوند که تیک را افزایش می‌دهد،

انواع تیک های عصبی

تیک‌ های عصبی را می‌ توان به ۴ گروه تقسیم کرد:

• تیک‌های عصبی ساده گذرا

در کودکی بسیار شایع‌اند و معمولا پس از یک ‌سال (‌اغلب طی چند هفته) خود به‌ خود بهبود می ‌یابند و عمدتا نیاز به درمان ندارند. تیک‌ های حرکتی معمول که اغلب در حدود ۵/۳‌سالگی شروع می ‌شوند ،به کودکان کمک می‌ کنند تا انرژی عصبی را آزاد کنند.
اگر کودک شما به تیک مبتلا شد، بهترین راه، چشم پوشی کردن آن است. هیچ گاه او را تنبیه نکنید. شما می ‌توانید برای جلوگیری از تبدیل شدن این عمل به یک عادت، با تمرین کردن روش ‌های پیشگیرانه، به کودکان تان کمک کنید، ولی تیک ‌های گذرا نباید در برنامه کامل ترک عادت مورد توجه قرار گیرد.

• تیک‌ های عصبی مزمن

اگر تیک عصبی بیش از ۱۲ماه ادامه یابد، تیک مزمن محسوب می‌ شود. تیک‌ های عصبی مزمن پایدار هستند و معمولاً انقباض ماهیچه در آن ها بیش از حد و بسیار شدید است. این تیک ‌ها مشخصاً به‌ صورت حمله‌ های دوره‌ای هستند و شدت آن تغییر می ‌کند. در حقیقت رفتار تیکی ممکن است برای هفته‌ ها یا ماه‌ها کاملاً محو، اما دوباره ظاهر شود.
ممکن است در هر سنی پدیدار شوند،

• تیک‌ های عصبی ساده یا متعدد مداوم

معمولا از کودکی یا نوجوانی و قبل از ۱۵‌سالگی آغاز می ‌شود. در بسیاری از موارد تیک ‌های موردی روی می ‌دهد، اما بهبود کامل در خاتمه نوجوانی رخ می‌ دهد.

• سندرم تیک‌ های عصبی حرکتی و صوتی متعدد مزمن

این نوع تیک به نام پزشک فرانسوی ‌ای که نخستین بار این بیماری را توصیف کرد، “سندرم ژیل دولا توره” نامیده می ‌شود.
این اختلال معمولا همراه با تحریک ‌پذیری و وسواس است که باعث طرد فرد از اجتماع می شود و این واکنش ‌های اجتماعی منفی می ‌‌تواند فرد را به افسردگی دچار کند و حتی در بعضی مواقع او را به سوی خودکشی نیز سوق ‌دهد.
تیک ‌های توره درصورت عدم ‌درمان می ‌توانند به حالتی مزمن در فرد تبدیل شود.

پیآمدهای تیک های عصبی

با در نظر گرفتن شخصیت افراد و شدت تیک ،پیآمدهای آن نیز متفاوت می باشد.بنابراین افرادی که دارای تیکهای عصبی شدیدتری هستند و همچنین از نظر شخصیتی نیز حساسترند عملکرد اجتماعی آنها تحت تاثیر قرار گرفته ترجیح می دهند صحبت نکرده یا در اجتماعات ظاهر نشوند و در نتیجه دچار سر خوردگی و گوشه گیری شده و در نهایت دچار افسردگی می گردند. همین امر نیز درمان را مشکل تر می کند.

درمان تیکهای عصبی با هیپنوتیزم

اکثر تیک هایی که تازه آغاز شده اند، اگر به زودی درمان شوند مسیر محدود و گذرایی دارند و به سمت اختلال جدی تری پیش نمی روند و حداکثر در طی دوره های استرس آور عود می کنند
برای سهولت درمان تیک های عصبی، ترکیبی از درمانهای روانشناختی و روان درمانی و رفتار درمانی و دارو درمانی برای درمان تیکهای عصبی پیشنهاد می شود.به همراه تغییر در شرایط محیطی استرس زا، در صورتی که روشهای درمانی فوق کفایت نکرد به همراه رویکردهای فوق هیپنوتیزم درمانی می تواند بسیار موثر واقع گردد.